از آنجایی که زمان نسبتا زیادی بین دو نسخه پایدار دبیان فاصله می‌افتد، قبل از بروزرسانی کلی باید یادداشت انتشار آن را مطالعه کنید.

In this section, we will focus on upgrading a Jessie system to Stretch. This is a major operation on a system; as such, it is never 100% risk-free, and should not be attempted before all important data has been backed up.

عادت خوبی که هنگام بروزرسانی کلی باعث آسان‌تر شدن (و کوتاه‌تر شدن) آن می‌گردد محدود کردن بسته‌های مورد نیاز به حداقل تعداد ممکن است. ابزار کاربردی که به این امر کمک می‌کنند عبارتند از aptitude، deborphan و debfoster ( قسمت 6.2.7, “ردیابی خودکار بسته‌های نصب شده” را مشاهده کنید). برای نمونه، می‌توانید از دستور زیر استفاده کرده سپس در حالت تعاملی aptitude زمان‌بندی حذف بسته‌ها را مدیریت کنید:

# deborphan | xargs aptitude --schedule-only remove

Now for the upgrading itself. First, you need to change the /etc/apt/sources.list file to tell APT to get its packages from Stretch instead of Jessie. If the file only contains references to Stable rather than explicit codenames, the change isn't even required, since Stable always refers to the latest released version of Debian. In both cases, the database of available packages must be refreshed (with the apt update command or the refresh button in synaptic).

زمانی که این منابع بسته‌ها ثبت شدند، ابتدا باید یک بروزرسانی جزئی با استفاده از apt upgrade انجام دهید. با انجام فرآیند بروزسانی کلی در دو مرحله، کار ابزار مدیریت بسته را راحت‌تر می‌سازیم تا تمام بسته‌ها به آخرین نسخه پایدار خود بروزرسانی گردیده و از بهینه‌سازی‌های لازم بهره‌مند گردند.

Once this first upgrade is done, it is time to handle the upgrade itself, either with apt full-upgrade, aptitude, or synaptic. You should carefully check the suggested actions before applying them: you might want to add suggested packages or deselect packages which are only recommended and known not to be useful. In any case, the front-end should come up with a scenario ending in a coherent and up-to-date Stretch system. Then, all you need is to do is wait while the required packages are downloaded, answer the Debconf questions and possibly those about locally modified configuration files, and sit back while APT does its magic.

با تمام تلاش‌های صورت گرفته، یک بروزرسانی کلی ممکن است همیشه خوب پیش نرود. نسخه‌های جدید نرم‌افزار ممکن است با نسخه‌های پیشین ناسازگار باشند (برای نمونه، رفتار پیش‌فرض آن‌ها یا قالب داده‌یشان ممکن است تغییر کند). برخی باگ‌ها ممکن است از دید فرآیند تست که همیشه قبل از انتشار دبیان صورت می‌گیرد، مخفی مانده باشند.

برای پیش‌بینی این مشکلات، می‌توانید بسته apt-listchanges را نصب کنید که احتمال بروز مشکلات در ابتدای فرآیند بروزرسانی کلی را بررسی می‌کند. این اطلاعات توسط نگهدارنده‌های بسته کامپایل شده و در فایل /usr/share/doc/package/NEWS.Debian قرار می‌گیرند که کاربران از آن‌ها استفاده کنند. مطالعه این فایل‌ها (احتمالا از طریق apt-listchanges) شما را از غافلگیری‌های بد دور می‌کند.

گاهی اوقات ممکن است دریابید که نسخه جدید نرم‌افزار درست کار نکند. این امر ممکن است با توجه به عدم محبوبیت نرم‌افزار و تست نشدن کافی آن صورت گرفته باشد؛ یک بروزرسانی لحظه آخر می‌تواند منجر به پسرفت گردد که تنها در آخرین نسخه پایدار مشاهده می‌شود. در هر دو مورد، اولین کاری که می‌توان انجام داد بررسی سیستم ردگیری باگ در https://bugs.debian.org/package است و اینکه آیا مشکل تا حالا گزارش شده است. اگر نشده بود، باید با استفاده از reportbug آن را گزاش کنید. اگر گزارش شده باشد، گزارش باگ و پیام‌های مرتبط با آن یک منبع فوق‌العاده برای حل مشکل هستند.

با توجه به شدت باگ، نسخه جدیدی از بسته ممکن است برای نسخه جدیدی از توزیع پایدار آماده شده باشد. زمانی که این اتفاق می‌افتد، بسته اصلاح‌شده در قسمت proposed-updates سرورهای دبیان قرار می‌گیرد ( قسمت 6.1.2.3, “بروزرسانی‌های پیشنهادی” را مشاهده کنید). خطوط مورد نظر می‌توانند به صورت موقت به فایل sources.list اضافه گردند و بسته‌های بروزرسانی شده می‌توانند با استفاده از apt یا aptitude نصب گردند.

گاهی اوقات بسته اصلاح شده ممکن است در این قسمت قرار نگیرد چرا که در انتظار تاییدیه از مدیران انتشار پایدار است. اگر چنین باشد می‌توانید از طریق وبسایت آن آگاه شوید. بسته‌هایی که در آنجا فهرست شده‌اند موجود نیستند، اما حداقل می‌دانید که بزودی در این قسمت قرار می‌گیرند.