یک سیستم دبیان می‌تواند با استفاده از ابزارهای گوناگونی نصب شود، مادامی که بایوس دستگاه این اجازه را بدهد. شما می‌تواند فرآیند نصب را از طریق CD-ROM و USB یا از شبکه انجام دهید.
4.1.1. نصب با استفاده از CD-ROM/DVD-ROM
پرکاربردترین حالت نصب استفاده از CD-ROM است (یا DVD-ROM که به همان شکل عمل می‌کند): رایانه از طریق این رسانه راه‌اندازی می‌گردد و برنامه نصب‌کننده کنترل را به دست می‌گیرد.
Various CD-ROM families have different purposes: netinst (network installation) contains the installer and the base Debian system; all other programs are then downloaded. Its “image”, that is the ISO-9660 filesystem that contains the exact contents of the disk, only takes up about 150 to 280 MB (depending on architecture). On the other hand, the complete set offers all packages and allows for installation on a computer that has no Internet access; it requires around 14 DVD-ROMs (or 3 Blu-ray disks). There is no more official CD-ROMs set as they were really huge, rarely used and now most of the computers use DVD-ROMs as well as CD-ROMs. But the programs are divided among the disks according to their popularity and importance; the first disk will be sufficient for most installations, since it contains the most used softwares.
یک نوع دیگر از image نیز وجود دارد که با نام mini.iso شناخته می‌شود که محصولی جانبی از برنامه نصب‌کننده به حساب می‌آید. این فایل تنها شامل حداقل تنظیمات مورد نیاز جهت پیکربندی شبکه است تا تمام فرآیند نصب از طریق آن صورت گیرد (که شامل دانلود بخشی از خود نصب‌کننده نیز می‌شود، به همین دلیل است که این فایل‌ها با انتشار نسخه جدیدی از نصب‌کننده‌ها خراب می‌شوند). این فایل‌ها می‌توانند در دایرکتوری dists/release/main/installer-arch/current/images/netboot/ از سرورهای اصلی دبیان پیدا شوند.
To acquire Debian CD-ROM images, you may of course download them and burn them to disk. You may also purchase them, and, thus, provide the project with a little financial support. Check the website to see the list of DVD-ROM image vendors and download sites.
از آنجایی که اغلب رایانه‌ها امکان راه‌اندازی از طریق USB را دارند، شما نیز می‌توانید برای نصب دبیان از آن استفاده کنید (که چیزی بیشتر از یک دیسک با حافظه فلش نیست).
راهنمای نصب توضیح می‌دهد که چطور برنامه debian-installer را روی یک حافظه USB نصب کنید. فرآیند بسیار ساده‌ای است چراکه Imageهای موجود برای معماری‌های i386 و amd64 می‌توانند از طریق CD-ROM یا USB راه‌اندازی گردند.
You must first identify the device name of the USB key (ex: /dev/sdb); the simplest means to do this is to check the messages issued by the kernel using the dmesg command. Then you must copy the previously downloaded ISO image (for example debian-9.0.0-amd64-netinst.iso) with the command cat debian-9.0.0-amd64-netinst.iso >/dev/sdb; sync. This command requires administrator rights, since it accesses the USB key directly and blindly erases its content.
جزئیات بیشتر در راهنمای نصب آورده شده است. در میان سایر موارد، به تشریح یک گزینه جایگزین برای آماده‌سازی حافظه USB که پیچیده‌تر است نیز می‌پردازد، اما امکان شخصی‌سازی گزینه‌های پیش‌فرض نصب را می‌دهد (پارامترهایی که در خط دستور کرنل تنظیم می‌شوند).
4.1.3. نصب با راه‌اندازی شبکه
بسیاری از بایوس‌ها امکان راه‌اندازی از طریق شبکه با دانلود کرنل و فایل‌سیستم مورد نیاز را فراهم می‌سازند. این روش (که با نام‌های گوناگونی مانند
PXE یا
TFTP شناخته می‌شود) برای رایانه‌ای که CD-ROM ندارد بسیاری کاربردی است یا اگر بایوس نتواند از چنین رسانه‌ای استفاده کند.
این شیوه نصب در دو مرحله کار می‌کند. اول، هنگام راه‌اندازی رایانه، بایوس (یا کارت شبکه) یک درخواست BOOTP/DHCP برای دریافت IP صادر می‌کند. زمانی که سرور DHCP یا BOOTP پاسخی ارسال کند، شامل فایلی است که تنظیمات شبکه را در خود دارد. پس از پیکربندی شبکه، رایانه یک درخواست TFTP (که مخفف Trivial File Transfer Protocol است) صادر می‌کند برای فایلی که نامش از قبل مشخص شده است. هنگامی که این فایل دریافت شود، به مانند یک راه‌انداز عمل می‌کند. در این مرحله است که برنامه نصب دبیان اجرا می‌شود، درست مانند اینکه از هارددیسک، سی‌دی-رام یا حافظه فلش اجرا شده باشد.
تمام جزئیات این روش در راهنمای نصب موجود می‌باشد.
